Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
ərinməz-ərinməz — z. Utanmadan, həyasızcasına, sırtıq sırtıq. O məni görüb söyər, bəzən də ərinməz ərinməz yüyürüb məni tutar. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göygənə — (Qazax) zəhlətökən, sırtıq, tutduğunu buraxmayan (adam). – Adam ha döy, göygənədi, yapışdı, buraxmaz … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
həvil — (Goranboy) sırtıq. – O çox həvil adamdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hırhırı — (Bakı, Salyan) sırtıq. – Qız uşağı hırhırı olmaz (Salyan) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
irsiz — I (Qax) qədirbilməz (vardövlətin) II (Gədəbəy, Qazax, Mingəçevir, Şəki, Ucar) həyasız, sırtıq. – Həmzə irsizin biridi, çox üz vermeyiη ona, sizi axırda köçəselə: jəx’ bir gün (Gədəbəy); – Nə irsiz uşaxıηız var (Ucar); – Çox irsiz üşaxlardı… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qalmıx — (Meğri) sırtıq. – Bu Xə:l kimi qalmıx gədə heş yerdə yoxdu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qampalay — (Xaçmaz) sırtıq. – Qunşunun uğlu çux qampalay uşağdu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qapıdan — (Meğri) sırtıq. – Onun qızi bir qapıdan qızdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qaşqa — I (Balakən, Basarkeçər, Borçalı, Hamamlı, Xaçmaz, Qazax, Mingəçevir, Şəmkir, Şəki, Tovuz, Zaqatala) alın. – Qaşqağa nə yazılıptısa, honu görcaxsan (Zaqatala); – Qaşqamnan yara çıxıf (Borçalı); – Güllə canavarın qaşqasınnan dəymişdi (Balakən); –… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
siləvsun — (Qax) həyasız, sırtıq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
